کاراته نوعی هنر رزمی ژاپنی مبتنی بر ضربات دست ، پا ، زانو ، آرنج و تکنیک های دست باز مانند دست چاقویی می باشد . همچنین در بعضی سبک های کاراته فنون گلاویز شدن با حریف ، قفل مفاصل ، تکنیک های پرتابی و ضربه به نقاط حساس بدن نیز آموزش داده می شود.به هنرجویان این رشته کاراتهکا می گویند.
کاراته دارای قدمتی پنج هزار سالهاست و یکی از استادان اولیه و مبتکران این فن بودیدهاراما است که حدود ۵۲۵ سال قبل از میلاد مسیح میزیستهاست. وی که از پیشوایان مذهبی بودایی بود، به تنهایی از هند به راه افتاد و پس از راهپیمایی چند هزار کیلومتری خود و با پشت سر گذاشتن موانع طبیعی بسیار مشکل موجود در آن زمان به چین رسید و در ایالت هون نان و معبد شائولین اقامت گزید. تعالیم بودیدهاراما شامل تمرینات شدید انضباطی و رعایت پرهیزکاری بود. وی ۹ سال رنج و ریاضت همراه با تفکر و برای این که شاگردانش نیز بتوانند در مقابل ساعتهای طولانی تفکر و اندیشه تاب مقاومت بیاورند و نیز با زورگویانی که تعالیم مذهبی و مردان دین را سد راه خود میدیدند به مبارزه و مقابله برخیزند ۱۸ حرکت تمرینی را ابداع نمود که در حقیقت زیر بنای حرکات کاراته امروزی است.
کاراته امروزی شکل تکامل یافتهای از کمپوی چینی (بوکس چینی) میباشد که در ابتدا اوکیناواته نامیده میشد. از هنگامی که حکومتهای استبدادی در چین سلسله کینک ۱۶۴۴ سلسله ساتسوما در اوکیناوا به منظور جلو گیری از ورزیده شدن مخالفان و نیز تحت کنترل در آوردن مردم قانون منع استفاده از شمشیر را به مورد اجرا گذاشتند و به جمع آوری سلاحهای رزمی اقدام نمودند مردم به سوی آموزش هنر مبارزه با دست خالی روی آوردند که همین امر باعث شکوفایی هرچه بیشتر کاراته شد.
در سال ۱۹۲۱ یکی از بزرگترین استادان کاراته جزیره اوکیناوا گیچین فونا کوشی ۱۸۶۸-۱۹۵۷ توانست با قدرت و ظرافت تمام کاراته را به ژاپن معرفی نماید و برخی دیگر از هنر جویان که تحت تعلیم بزرگترین استادان اوکیناوا قرار گرفته بودند، تکنیکهای سنتی را با یکدیگر ترکیب نموده و سبکهای متعددی از کاراته را به وجود آوردند.
سال ۱۳۴۲ سال ورود کاراته به ایران توسط هرمز میربابایی و محمدعلی صنعتکاران و فرهاد وارسته میباشد.
در حال حاضر، سبکهای مختلف کاراته، بالغ بر صدها سبک میشود که در واقع، بازگشت همه آنها به چهار سبک اصلی و مادر از سبکهای اصلی و کنترلی و یک سبک نیمه کنترلی میباشد.
بطور کلی سبکهای کاراته به سه دسته تقسیم میشود:
شوتوکان، (بنیان گذار: گیچین فونا کوشی) در این متد توجه خاصی به نیرو و سرعت ورود آن و مرکز ثقل نیرو میشود.
شیتوریو، (بنیان گذار: کنوا مابونی) شیتوریو متشکل از دو سیستم ناهاته و شوری ته در کاراته میباشد.
گوجوریو، (بنیان گذار: چوجون میاگی) گوجوریو روش سفت و نرم، که در اوکیناوا شکل گرفت و و متعلق به سیستم ناهاته در کاراته میباشد.
وادوریو، (بنیان گذار: اوتسوکا هیرونوری) وادوریو یعنی: راه صلح، روش صلح، روش صلح جویانه.
کیوکوشین، (بنیان گذار: ماسوتاتسو اویاما) کیوکوشینکای، از عناصر مختلفی که نشات گرفته از تجریبات اویاما وسبکهای دیگر است، به وجود آمد.
گوجوریو: در گوجوریو هر دو گونهٔ مبارزات کنترلی و غیرکنترلی وجود دارد.
انشین
کان ذن ریو
جو کای دو کاراته دو ، ترکیبی از جودو، کاراته،بوکس ، کشتی کج
همچنین درجه بندی مربیان کاراته به صورت زیر میباشد
مربیان از دان یک تا چهار | سن سی | استاد،معـلم،مـربی |
مربـی دان پنج | شیـهان | استاد بزرگ،دکتـر |
مربـی دان شش | رنشـی | استاد متخصص |
مربـی دان هفت | کیوشی | درجه استـادی |
مربـی دان هشت تا ده | هـانشـی | نمونه، الگـو |
در زیر سایت های مرتبط با این رشته را مشاهده میکنید
فدراسیون کاراته ایران www.ikf.ir
فدراسیون کاراته ایران www.wkf.net
درباره این سایت